A nobreza era un estamento privilexiado e a súa misión consistía en protexer militarmente a sociedade.

Estaba composto por duques, marqueses, condes e baróns, e o seu poder militar e influencia dependían das terras que posuían e dos vasalos que lle xuraban fidelidade.

Moitos nobres tiñan feudos dos que recibían rendas, que lles permitían habitar en castelos, posuír cabalos e custearse o seu armamento.

O castelo simbolizaba o poder militar da nobreza e o dominio que exercían sobre o feudo e os seus habitantes.